Nood aan rust? Ons verslag van een relaxvakantie in Abu Dhabi.

Het was al vier jaar geleden dat we totaal uitgerust en ontspannen Abu Dhabi verlieten. Sinds die dag hebben we alleen maar met positieve gevoelens teruggekeken naar deze zalige vakantie. Omdat 2016 voor ons een ongelooflijk hectisch jaar was door verbouwingen en de bijhorende beslommeringen, snakten we opnieuw naar rust, voor lichaam en geest. We hebben twee schatten van kinderen en we zijn zo bang dat ze groot zullen zijn vooraleer we écht van hun kindertijd hebben kunnen genieten. Dat verbouwingen zwaar doorwegen wisten we op voorhand. Waar we geen rekening mee hadden gehouden, en wat ons misschien nog meer parten heeft gespeeld, is het feit dat je er ook dingen door laat schieten. Achteraf gezien hebben we het reizen zo gemist, dat we dat in 2017 zeker zouden inhalen. In februari trokken we daarvoor opnieuw naar ons favoriete emiraat.

Vertrekken deden we deze keer vanuit Brussel. Organisatie was nooit ons sterkste punt en zal het, ondanks goede voornemens, ook nooit worden. Dat wil dus zeggen dat er donderdagavond (we zouden vrijdag vertrekken) nog drie wasmanden strijk en twee lege valiezen stonden te wachten, een overenthousiaste wasmachine overuren maakte en de kinderen véél te vroeg in bed lagen, want mama en papa moesten inpakken! Gegarandeerde stress voor vertrek, het zou zo maar even onze lijfspreuk kunnen zijn. Gelukkig kan ik dit probleemloos combineren met mijn aangeboren vergeetachtigheid. Topcombo! We hebben al geleerd dat alles uiteindelijk wel goed komt. Er zijn ergere dingen dan een tandenborstel vergeten of een ongestreken blouse op reis.

Vrijdag moesten we allebei nog werken dus dat was super spannend! Om 13u30 stoof ik de parking af om de kinderen snel op te pikken op respectievelijk school en crèche, om tegen 14u40 de trein vanuit Leuven richting Zaventem met ruime marge te halen. Met de trein richting luchthaven is de beste uitvinding wat betreft mobiliteit… ooit! Het is gewoon super handig! Per volwassenen mag je 4(!) kinderen (-12) gratis meenemen en je wordt letterlijk IN de luchthaven afgezet. Lift naar niveau 3 en je kan je bagage onmiddellijk droppen. Die bagage waaraan we gisterenavond nog láng bezig zijn geweest, die we ’s avonds al in de koffer van de auto hebben gezet en die bagage waar Ludovic op vrijdag de hele dag heeft mee rondgereden vooraleer hij zich met zijn eigen wagen richting luchthaven begaf. Onze taakverdeling was strak. Ik de kinderen, hij de bagage en meet-up op departure level. Onze langverwachte familievakantie met bijhorende quality time kon beginnen!

Als je met Qatar Airways vliegt, heb je van op voorhand het vermoeden dat de vlucht goed verzorgd zou worden. Ze hebben een reputatie hoog te houden en dat deden ze! De kindjes kregen onmiddellijk een knuffeltje, tekengerief, spelletjes en een dekentje toegestopt. Het cabinepersoneel was oprecht vriendelijke en straalden zelf de rust uit waarnaar wij op zoek waren. Dank zij het uitgebreide aanbod aan video-entertainment aan boord, verveelden Bas en Elodie zich niet snel en na de vliegtuigmaaltijd vielen ze snel in slaap. De overstap in Doha verliep zo vlot dat Elodie zelfs niet wakker is geworden tijdens het uitstappen, de transitwandeling en het opnieuw instappen (het vliegtuig stond al klaar, we hadden maar op te stappen) We wisten nog van Bas’ babytijdperk dat het handig is de vertrouwde slaapzak mee te nemen. Elodie linkte dit onmiddellijk aan slapen (eerste voordeel) én je hebt geen gedoe met dekentjes die wegglijden (voordeel nummer twee!) zodat ze wakker worden van de kou. Omkleden deden we gewoon op de zetel. Broek af, t-shirt uit (ze droeg een body’ke met mouwen), slaapzak aan, tut in de mond en lievelingsknuffel in de hand.
Het zag er wat vreemd uit, maar Elodie heeft gewoon op de grond geslapen in het vliegtuig. Qatar Airways voorzag fantastische reisbedjes die je aan de wand voor je (gezinnen met kleine kinderen mogen op de eerste rij zitten) bevestigt, maar de diva wilde hier niet in slapen. De grond vond ze prima, dus zo geschiedde. Haar broer sliep dan half rechtop zittend, in zijn slaap balancerend tussen de schouders van zijn ouders.

Aangekomen in Abu Dhabi

Omdat het tijdsverschil met Abu Dhabi +3u bedraagt, waren we, ondanks het ochtendlijke uur ter plaatse (6u30), nog steeds verschrikkelijk moe. Onze kamer werd gelukkig onmiddellijk ter beschikking gesteld bij aankomst zodat we nog snel de nodige uurtjes rust konden inhalen.

Enkele uren later konden we nog net op tijd aanschuiven aan het ontbijtbuffet van Fairmont Bab al Bahr, onze vaste stek voor de volgende dagen. We waren toe aan zon en rust, maar waar we niet op gerekend hadden was dat het in Abu Dhabi zo eens per maand regent. En dat moment was aangebroken. Hoewel de dag mooi begon, begonnen de wolken steeds dreigender samen te pakken en in de latere namiddag vielen de eerste druppels. Die zouden blijven komen. De volgende dag viel letterlijk in het water en Abu Dhabi is echt niet voorzien op regenweer. Hoe zouden we onze kinderen bezighouden? We besloten richting Yas Mall te trekken. Een gigantisch shopping center dat nog niet zo lang geleden uit de grond werd gestampt, vlakbij Ferrari World. Bas (of was het onder invloed van zijn vader?) wilde uiteraard van de gelegenheid gebruik maken om dit pretpark nog eens onveilig te maken, maar zelfs dat was hem niet gegund. Ferrari World sloot zijn belangrijkste attractie (Formula Rossa) omdat die deels buiten doorgaat. Seriously?!

Gelukkige laat de zon nooit lang op zich wachten in het Middel Oosten en de volgende dagen genoten we met volle teugen van zon, zwembad en relax. Een overzichtje van onze dagelijkse bezigheden:

 

Genieten in onze beddenbak

Je kan in het hotel op het strand kiezen voor een strandstoel en die is gratis. Er staan echter ook van die idyllische strandhutjes te glimlachen naar de hotelgasten. Wetende dat Elodie haar dagelijks dutje nodig heeft, konden we hier niet aan weerstaan. Vanuit het hotel wordt er gevraagd om wel dagelijks 300AED te spenderen. Wij waren sowieso toch van plan om dagelijks buiten te lunchen, dus daar kwamen we wel aan. Die strandlunches vinden wij sowieso een heerlijkheid. Bediend worden van in je luie zetel.

Zwembadtijd!

Onze kinderen zijn, zoals véél van hun leeftijdsgenoten, gek van water. Het zwembad van ons hotel had één super groot voordeel voor Elodie, namelijk een ondiep deel waar zij, tot aan haar knieën in het water zonder enig risico (en dus gemoedsrust voor mama en papa) kon spelen. Heerlijk was dit! Zonnehoedje en zonnecrème factor 50 zijn een must! Een emmertje, een schepje en twee dinosaurussen. Meer had Elodie niet nodig om kirrend van pret haar voormiddag te vullen. Bas kunnen we al wel eens wat langer uit het oog verliezen, maar uiteindelijk komt hij steeds weer naar zijn zus om samen te spelen. Iets van handen en een buik.

Uitgebreid ontbijten

Ontbijten is ons lang leven. We houden van een uitgebreid ontbijt met voor papa en kindjes heerlijk vers geperst fruitsap en voor mama een tas straffe koffie om het ochtendgrijs uit haar hoofd te krijgen. Het ontbijt van onze Fairmont is echt wel meer dan in orde. Bas haalt elke dag (zelf!) zijn versgebakken pannenkoek, papa komt steevast aan tafel zitten met een omelet om u tegen te zeggen, Elodie geniet van sappige aardbeien, stukjes meloen en mini ananasblokjes. En mama wisselt af, maar moet toegeven dat de pannenkoek van Bas met maple syrup het best smaakte. Héérlijk!!

 

Elodie in slaap neuriën voor het middagdutje

Ook hier een (voor ons) erg belangrijk detail: breng al het slaapgerief mee naar het strand/zwembad/… waar je je kind ook te slapen wil leggen. Ze zullen snel de link leggen met een middagdutje. Geef ook niet te snel op bij protest. Papa heeft een interessante houdgreep ;-) ontdekt om Elodie op zachte wijze met haar rug op de matras te houden. Het zachte geneurie van de kinderliedjes veranderden élke dag in een iets minder zacht gesnurk. Zoals ik al zei; we zaten gelukkig wat afgezonderd in onze beddenbak, dus papa kon snurken zoveel en zo lang hij wilde. Na een kwartiertje werd hij wel weer wakker. De laatste dag sliep Elodie 3u30(!!) in dit hutje. Ik wou dat we er thuis ook zo eentje hadden. Inclusief de rustgevende geluiden van golven en wind.

Avondwandeling met zicht op het strand

Elke avond rond 18u krijgt Elodie het wat moeilijk, thuis is de tactiek dan: uitgebreid in bad. Tijdens deze vakantie koos mama ervoor om een wandeling te maken met Elodie in de koets. Je kan helemaal voorbij de naburige hotels wandelen (en effe checken). Om de twintig meter staat er wel ergens een bankje om je even neer te zetten om te genieten van de ondergaande zon. Heb ik al gezegd dat we kwamen om te relaxen? Mission in progress!

Toen de laatste avond aanbrak, hadden we weer het gevoel dat de hele vakantie voorbijgevlogen was. Met pijn in het hart vertrokken we, want ook deze vakantie was voor ons super kostbare familietijd. Familiebanden worden op deze manier gesmeed en die zijn onbetaalbaar.
Ons vliegtuig vertrok om 5u30 ’s morgens. Jammer genoeg deed de wekker om 2u30 zijn werk zoals het hoort en vertrokken we, opnieuw erg vlot, naar huis. Fairmont Bab al Bahr is een heel degelijk hotel, vooral gezien de erg scherpe prijs waartegen we het hebben kunnen boeken. We hebben genoten, maar dachten toch regelmatig met heimwee terug aan ons verblijf in St. Regis op Saadiyat Island, aan de andere kant van Abu Dhabi. Dat was toch van een andere klasse, maar dat geldt uiteraard ook voor de prijs. We kunnen alleszins weer vol goede moed ons drukke, hectische leven in België verderzetten, uitkijkend naar onze volgende reis, want dat werd er een met veel meer avontuur.