4 x uitstappen in Toscane die ook kinderen leuk vinden
Net terug van Italië en duizenden foto’s op onze camera en helemaal in de ban van Toscane. Wat een streek! We reden met onze huurauto op de tonen van Gloria, Félicità of Se Bastasse Una Canzone langs goudgele heuvels of we keken ernaar vanuit ons ligbed aan de rand van het zwembad. Italy has what it takes om je gezinsvakantie door te brengen.
hoe geraak je in Cinque Terre
Absolute hoogtepunten in onze reizen zijn plekken die ons verrassen. Hoewel we op voorhand al honderden foto’s hadden gezien, heeft Manarola ons een kant getoond die we door foto’s alleen niet hadden kunnen vatten. Er zijn 5 kleurrijke dorpen, wij kozen er eentje uit, maar je kan ze uiteraard ook alle 5 bezoeken op verschillende manieren. Een handige optie is de trein vanuit La Spezia. Alle info hierover vind je op deze website. Er bestaat een ‘Cinque Terre dagpas’, maar die is enkel voordelig als je ook effectief gebruik wil maken van de wandelpaden tussen de verschillende dorpen. De dorpen liggen op ongeveer 2 uur wandelen uit elkaar.
Nog een leuke manier om de dorpen te bezoeken is per boot en daar hebben wij wel wat laten liggen, want in Mallorca hebben we gemerkt hoe heerlijk de kinderen dit vonden. Je kan in La Spezia je eigen boot huren en, na een korte instructie, zelf de zee op om de Cinque Terre vanaf de kust te aanschouwen. Neem zeker een kijkje op deze website, want hoe cool is dat!
Maar wij deden het dus per auto en dat was ook super leuk. De weg ernaartoe gaat via de bergen en bijhorende haarspeldbochten. Kindjes die gevoelig zijn aan wagenziekte, nemen best hun voorzorgen. Elodie kreeg alvast een pilletje vooraleer we vertrokken. Better safe than sorry. Je kan niet in de dorpen zelf parkeren. In Manarola is er een parking op ongeveer 400 meter van de zee. Dat lijkt niet zo ver, maar het is super stijl! Een stroller was voor Elodie geen overbodige luxe, want zelf zou ze dit niet kunnen stappen hebben. Moeder heeft geduwd en aan haar conditie gewerkt! Uithijgen was bij temperaturen van +30°. De warmte was dan ook één van de redenen waarom we besloten alleen Manarola te bezoeken. Ik kan alleen raden hoe mooie de andere dorpen zijn, maar als je in Manarola bent, is het een aanrader om te lunchen bij ‘Nessun Dorma’ wiens terras is opgesteld tegen de rotswand en een adembenemend uitzicht geeft op de baai en de gekleurde huizen. Voeg dan nog de schittering toe van de zon op het helderblauwe water en you get the picture.
Pisa: doen of niet?
Toeristische trekpleisters. You hate it or you love it. Wij kunnen onze draai daar wel vinden, maar gaan meestal voor een blitsbezoek. Genieten doen we op rustigere plekken, in Pisa gingen we op zoek naar het ‘check, been there’-gevoel. Om heel eerlijk te zijn, hebben we getwijfeld. Maar toen Bas in een magazine in ons appartement een afbeelding zag van de scheve toren was hij zo enthousiast dat hij voor ons de knoop doorhakte. De link die hij legde was misschien wat vreemd –hij herkende de toren van Pisa van op de pizzadozen thuis- maar hey. Kinderlijk enthousiasme over wat aanleunt bij cultuur kunnen we maar aanmoedigen.
En dus kwamen we zo in Pisa terecht. We parkeerden onze (gehuurde) Fiat Panda in één van de omliggende straten en kuierden rustig tot aan de kathedraal en de bijhorende scheve toren. Tickets voor de toren moet je op voorhand kopen en dus lieten we zo’n bezoek aan ons voorbij gaan. We gingen liever voor een korte wandeling door de Italiaanse straten en kwamen op die manier bij Tuttomundo terecht, een streetart-werk van Keith Haring dat we wel konden smaken. Er tegenover verkopen ze ijsjes. Dubbel geluk!
Rij Lucca niet voorbij
Hou jij ook zo van de Italiaanse steden met een rijke, tastbare geschiedenis en fotogenieke straten? Dan moet je zeker eens naar Lucca gaan! De stad leent zich uitstekend voor een uitstapje met kinderen omdat het centrum relatief klein is. De oude stadsomwallingen zijn zo goed bewaard dat je erover kan wandelen of zelfs fietsen! Fietsen huren kan er op elke hoek van de straat. Het stadscentrum zelf ademt vooral sfeer uit. Het Piazza dell Anfiteatro is wellicht het bekendste plein en het is er nog niet eens zo druk eigenlijk. We aten er pizza – what else- en de kinderen speelden zorgeloos met nieuwe vriendjes. We know, als je écht goed wil eten, doe je dat best niet op de meest toeristische plek van de stad. Maar we zaten er zo goed! Het plein was heel vroeger een amfitheater, waardoor het helemaal is ingesloten door muren (die nu huizen zijn). Er zijn slecht enkele smalle uitgangen. Kinderen kunnen vrij spelen en je hoeft je als ouder geen zorgen te maken dat ze te ver weg zullen lopen. De stad leent zich prima voor een namiddagje niksen, kuieren en spelen. By the way: holiday hack voor reizen met kinderen: nooit zagen we meer plekken waar je een ijsje kan kopen.
Parkeren doe je buiten het stadscentrum. Er zijn grote parkings, aan de buitenrand van de stad -waar veel toeristenbussen zich parrkeren- maar als je even rondrijdt, vind je zeker ook parking dichterbij. Wij parkeerden ons net buiten de stadsmuur. Het enige waar je best rekening mee houdt is de kleurcode voor parkings die in Italië geldt: gele lijnen is voor vergunningshouders (hier mag je niet parkeren), blauw is betalend parkeren en wit betekent dat je er gratis mag staan. Just so you know :-)
Regen in Firenze
Als ik denk aan Toscane + citytrip, dan zeg ik Firenze. Ons bezoek begon alvast met een prachtig zicht over de stad vanop Piazzale Michelangelo aan de rand van de stad. Wat een plek! Je ziet de gigantische koepel van de kathedraal van bovenaf en je kan verbazing op de kindergezichten toveren als je dan enkele uren later aan de voet van dezelfde kathedraal met dezelfde koepel staat. Bummer voor ons? We hadden niet gedacht dat het in Italië in de zomer regent. Dat doet het dus wel. En geen klein beetje. Daardoor werd ons bezoek wat ingekort, want ons enige alternatief, de Galleria dell’Accademia is op maandag gesloten. Serieus. Bas wilde graag die blote man wel eens in het echt zien (David dus), maar dat ging dus niet door.
Ondanks de regen werd de aantrekkingskracht van Firenze ons wel duidelijk. Veel mensen beschrijven het als hun favoriete stad en dat is waarschijnlijk dankzij de kleine straten, die een gemoedelijke sfeer in een grote stad brengen.
Het was onze eerste keer in de streek en terugkeren willen we zeker. But then again: dat zeggen we over véél plekken waar we ooit al waren. We begrijpen wel waarom de regio een terugkomplek is voor mensen die graag elk jaar voor hetzelfde soort genieten gaan. Want we hebben hier perfect begrepen wat Dolce Far Niente betekent, waarom Italiaan gelato de beste is en hoe Italianen alleen maar met hun temperament een ruimte kunnen verwarmen.
