Staycation-tip: wakeboarden op de Schelde

Dat Vlaanderen een prima vakantieland is, dat hadden we al ontdekt. Dat er verschillende regio’s zijn die ons minder bekend waren, dat werd ons ook al duidelijk en dat één van die regio’s ons meer dan eens zou verrassen komen we ook steeds meer te weten. Als leden van Expeditie Scheldeland voor 2019-2020 trekken we op onderzoek en we kwamen vorig jaar al enkele parels tegen. Had jij trouwens ooit gedacht dat de Schelde zich prima leent om te waterkiën of wakeboarden? Bas probeerde én slaagde in de uitdaging. Wat een pluim voor onze flinkerd en vooral: wat een ervaring!

We werkten mee aan het vakantieboek voor Scheldeland. je kan jouw gratis exemplaar hier aanvragen. Het staat boordevol tips voor een zalige staycation!

Costa Zela leert je de kneepjes van het wakeboarden

Geen idee waaraan hij zich moest verwachten; met een tikkeltje zenuwen, maar vooral: met héél veel nieuwsgierigheid reden we op een zondagvoormiddag richting Zele. Want daar, aan de oevers van de Schelde, ligt watersportclub Costa Zela waar Bas zou leren wakeboarden. En of hij er zin in had! Zijn ervaring op zijn skateboard zou hem zeker helpen, daarvan was hij overtuigd.
Na een warm welkom en degelijke instructies (dat is geen walk in the park, dat wakeboarden!) kreeg Bas alvast een surfpak en veel bemoedigende woorden. Dat hij er alvast super gemotiveerd uit zag en dat het allemaal wel zou loslopen. Elodie was mee als supporter van dienst en begreep de ernst van de situatie. Zij maakte zich alvast geen zorgen: de aanwezige trampoline en een klein speeltuintje achterin boden haar voldoende spanning.

Eerste wakeboardles op het droge

‘Bezint eer ge begint’, wordt wel eens gezegd. Ik denk dat Bas -toen hij het board en al het materiaal zag dat bij een rondje wakeboarden hoort - zich afvroeg waarom hij geen twee keer had nagedacht. De eerste instructies gebeuren op het droge en worden stap voor stap uitgelegd. Zo angstig hij in het begin keek, zo gerust en vol zelfvertrouwen stapte hij enkele minuten later de boot in. Klaar voor het echte werk, met de instructies van Iris en Joshua –zijn trainers voor de dag- vers in het achterhoofd.

Wakeboarden voor kinderen

Ook in het water blijft ‘stap voor stap’ de leidraad. Daar waar de wind voor ons al wat koud aanvoelde, was Bas vastbesloten om alle stappen succesvol te doorlopen. Vol overgave en met de nodige concentratie trok hij zich op aan de ijzeren bar aan de zijkant van de boot. Eerlijk is eerlijk: het lukte niet van de eerste keer. Maar na enkele keren zijn schattige jongenskopke onder water te zien verdwijnen, ging het plots vanzelf. Hij stond recht en wakeboardde als een pro (enige moederlijke trots zou misschien wel tot overdrijving kunnen leiden. Maar toch; hoe cool!!).
Een plas- en warme chocomelkpauze later was het tijd voor het echte werk. The real stuff! Achter de boot, aan een lange kabel zou hij mogen/moeten wakeboarden. Niet van de eerste keer, maar toch vrij snel stond hij recht en kon ik de krop in mijn keel niet langer bedwingen. Elodie en ik riepen ons van op de kade de longen uit het lijf! He did it! De volle twee minuten racete hij door de Schelde op zijn wakeboard alsof hij nooit iets anders deed. Enter proud emotions voor mijn moederhart.

Bedankt, Costa Zela! Niet alleen om hem de kunst van het wakeboarden bij te brengen. Maar vooral om hem zo goed te begeleiden dat hij genoeg zelfvertrouwen kreeg om er volledig voor te gaan. Om hem even halt te roepen wanneer hij wat overmoedig werd, maar vooral ook om hem even hard aan te moedigen als wijzelf. Wie had gedacht dat een les wakeboarden voor Bas voor zo’n zalig familiegevoel kon zorgen.

Nooit te weinig tijd voor een ijsje

Die warme choco diende tijdens de wakeboard pauze om even op te warmen. Nadat hij zijn surfpak aan de kant zwierde en weer in z’n normale kleren sprong, was hij al snel weer op temperatuur. En wat is er leuker dan zo’n avontuurlijke dag af te sluiten met een ijsje? We gingen tot in Dendermonde om bij restaurant Appelsveer een ijsje te eten in hun zomertuin. Bas voetbalde er nog even (de dag was nog niet sportief genoeg geweest) tussen de appelbomen en Elodie koos weldoordacht de smaak van haar ijsje. En terwijl we –nog steeds onder invloed van de adrenaline van Bas’ wakeboardles- allemaal onze ijsjes in de hand hadden, praatten we nog even na. Altijd leuk om iets nieuw te leren. Misschien doen mama en/of papa volgende keer wel gewoon even mee!