Per camper meanderen in het spoor van de Semois

Met de hashtag #volgdesemois, is het niet zo moeilijk uit te leggen welke route wij tijdens onze campertrip in de Ardennen volgden. We gingen op zoek naar de bron van de Semois en zouden die volgen totdat we niet verder konden. In Coronatijden lees je dat als ‘tot aan de Franse grens’. Wat we op voorhand wisten, was dat we dat een leuk gegeven vonden. Wat we niet hadden vermoed, was dat de streek een topper is. Ik som even op wat we deden en waar we hebben overnacht.

Dag 1: Op zoek naar de bron van de Semois

De bron van de rivier Semois vind je in Aarlen. Omdat we onze camper graag op een rustigere plek dan in het midden van de stad parkeerden, vonden we dankzij de app Park4Night een plekje in Etalle, vlak bij de ‘Ruines des forges de Montauban’. ’s Ochtends wakker worden terwijl de mist over het nabijgelegen water hing en de mystiek van deze verlaten plek wakkerde Bas’ en Elodies zin voor avontuur aan. Meer dan even rondwandelen en stokken in het water gooien deden we er niet, maar de toon van de trip was gezet: we zouden er een toptrip van maken met ons 4-tjes. We ontbeten met zicht op de archeologische site van Montauban (pas op, het klinkt indrukwekkender dan het was) en de kinderen gingen met Ludovic al snel de omgeving verkennen terwijl ik on afwas-duty was. Camperlife komt met verantwoordelijkheden zoals na het eten meteen afwassen want om te rijden moet alles proper en stabiel de kasten in. Tegen de middag reden we verder en startte onze queeste echt.

De route langsheen de Semois kon nu echt beginnen. Het goede nieuws is: we konden onze camper makkelijk vlakbij parkeren, die bron verstopt zich gelukkig niet op de grote markt ofzo. Zoals het een goede bron betaamt, is ze verbazingwekkend klein en de kinderen konden niet geloven dat een grote rivier zo klein kan beginnen. Het was misschien een mooi moment voor een levensles (alle grote dingen beginnen klein ofzo?), maar die kans hebben we gemist. De bron zoeken was voor ons een must omdat we nu eenmaal besloten hadden om de rivier te volgen. Als je gewoon op zoek bent naar leuke plekjes in Aarlen, is die bron nu niet meteen de meest spectaculaire halte. Maar wij hebben ze toch maar mooi gevonden en zetten van daaruit onze trip verder terwijl we de Semois steeds zagen groeien. Via de allermooiste dorpen Chiny en Chassepierre reden we in de richting van Bouillon. We passeerden onderweg per toeval le Château du Faing en Bas stond versteld van de hoeveelheid aan kastelen in de omgeving. Het was hij die onze route op de gps nauwlettend in de gaten hield en ervoor zorgde dat we niet te ver van de Semois afweken. “Hier naar rechts, daar naar links”. Met het oog strak op de rivier. Chiny is vooral bekend van zijn 18e eeuwse brug over de Semois. Toen we Chiny doorkruisten wisten we het zeker: in de zomer is dit de plek waar we terugkomen om de afvaart van de Semois per kano te doen. Verder stroomafwaarts kwamen we naar ons gevoel het mooiste dorp van de Ardennen tegen. De manier waarop de skyline van Chassepierre zich weerspiegelde in het water, was de idylle voorbij. Schilderachtig in de meest letterlijke zin van het woord. Vanuit Chassepierre kan je mooie wandelingen maken, zoals bv. rond Daviha langs de Semois. Sowieso is de weg tussen Florenville en Bouillon een aanrader als je, net als wij, houdt van mooie vergezichten. De kronkelende wegen moet je er wel bijnemen.

Voordat we ons plekje aan het water op een parking in het centrum van Bouillon innamen, passeerden we aan de Rue de la Poulie. Daar bevindt zich een camperstop waar je je sanitair kan onderhouden. Toilet en afvalwatertank leegmaken en watertank opnieuw vullen zodat we er weer 2 dagen zouden tegen kunnen! Je kan hier ook de nacht doorbrengen, maar wij vonden een leukere plek aan de rand van het water.

Praktisch

Adres van overnachting in Etalle: Rue de Montauban 23, Etalle

Adres Bron Semois: kruispunt Rue Sonnetty en Rue des Tanneries, Aarlen

Dag 2: Van Bouillon naar Vresse-sur-Semois

We stonden geparkeerd op een parking met zicht op het kasteel van Bouillon, vlak aan de rivier. Het was ook de plek waar we de eerste lentezonnestralen opvingen en we de energie grenzeloos door onze aderen voelden stromen. De ligging aan het water was leuk voor de kinderen, want ze kunnen via een klein weggetje tot vlak aan het water om te spelen zonder dat ze de drukke weg moesten betreden. Ze konden dus makkelijk en veilig van de camper naar het water en terug. Nog een voordeel: Ludovic moest niet ver gaan om een bakker te vinden en verwende ons met verse croissants.

Na het gebruikelijke ochtendritueel van camper opruimen over ontbijten tot afwassen, vertrokken we in de richting van de Belvédère in Bouillon. Op de app van Park4Night staat dat je aan deze uitkijktoren aan de rand van de stad ook kan overnachten, maar inmiddels staat er een bord dat dat niet meer mag. Je kan je dus die rit in het donker de avond voordien besparen. De weg naar de uitkijktoren wordt aangeduid als ‘route dégradée’, bereid je maar voor op een hobbelig parcours! Het uitzicht zal u belonen! Van daaruit reden we verder om ons steeds meer te verwonderen over de natuurpracht in deze streek. Onze eerste stop was aan La Passerelle du Moulin de l’Epine. Als je van aan de Belvédère hiernaartoe rijdt, ga je best eerst terug richting Bouillon en van daaruit geef je in je GPS het juiste adres in. Van aan de Belvédère, stuurt de GPS je anders door steile, smalle zandsteegjes die met de camper niet al te comfortabel zijn. Je parkeert je camper dan aan het klooster (adres vind je hieronder) en wandelt over een verharde weg verder tot aan de hangbrug, la passerelle. Met de auto zou je verder kunnen rijden tot aan de brug of een picknickplek die iets verder gelegen is, maar met een camper durf ik dat niet aan te raden. De hangbrug is trouwens nieuw sinds 2020 en nu al een trekpleister. Voor de korte wandeling naar de brug en terug tot aan het klooster, reken je best op een kleine anderhalf uur om het helemaal op het gemak te kunnen doen. Voor de fervente wandelaars onder ons: hier start ook een wandeling van 11 km dwars doorheen de bossen en dorpen aan de oevers van de Semois.

Onze rit ging van daaruit verder naar Rochehaut voor een nieuw spectaculair zicht over de regio. Het uitkijkpunt over het dorpje Frahan is vergelijkbaar met Le Tombeau du Géant (waar we in de zomer zoveel plezier beleefden!). Koop een ijsje op het pleintje een beetje verder en zet je op één van de bankjes. Wedden dat je je afvraagt waarom je niet wist dat België zoveel moois te bieden heeft? De bedoeling was om vanuit Rochehaut ook de ladderwandeling te doen, maar die hebben we doorgeschoven naar de laatste dag. Met vermoeide kinderbenen begin je best niet aan die uitdaging! Meer daarover op dag 3! Ben je wat langer ter plaatse of nog op zoek naar een leuke gezinsactiviteit? Le parc animalier kwam verschillende keren als tip in onze IG-inbox.

Praktisch

Adres overnachting in Bouillon: Boulevard Vauban, Bouillon

Adres Belvédère: Rue de la Bichetour, Bouillon

Adres La Passerelle du Moulin de l’Epine: Cordemois s/n, Bouillon

Adres uitkijkpunt over Frahan: Route de Alle 3, Bouillon

Dag 3: Ons doel in zicht

Wakker worden deden we onder een prachtige lentezon in Vresse sur Semois, net niet tussen de koeien, want de weides waren leeg. Ook dit plekje vonden we via de app Park4Night, het was een oase van rust. Heerlijk zo wakker worden als de vogels fluiten en de zon op je gezicht valt als je je neus buiten steekt. We waren aan het laatste deel gekomen van onze Semois-route en zouden weldra de Franse grens bereiken. We reden na het ontbijt naar het gehucht Bohan waar we ons bij de plaatselijke bakker van lunch voorzagen. Het dorpje Bohan heeft weinig en tegelijk veel te bieden. Het is er in de eerste plaats heel erg ongedwongen, het deed me een beetje denken aan een bergdorp en die gezelligheid voel je als je er binnen rijdt. De belangrijkste eigenschap van het dorp was voor ons dat de Semois hier rustig België verlaat. Bohan werd onze eindbestemming.

Nu lijkt het alsof we die dag niks anders hadden gepland. Helaas pindakaas: wij komen ook wel eens voor verrassingen te staan. We waren, voordat we Bohan binnenreden op zoek naar de Pont de Claies in Vresse sur Semois, een gevlochten bruggetje van 80m lang over de Semois dat al dienst doet sinds de 18e eeuw, een ersftuk van toen de tabakteelt en andere gewassen de oevers van de Semois bekleedden, dit zou onze picknickplek worden. Pech voor ons: tegenwoordig wordt de brug pas in juni opgezet en in september weer afgebroken. Een geval van slechte research. Mocht je dus in de zomermaanden Vresse ur Semois verkennen, laat ons dan zeker weten of le Pont de Claies de moeite waard is! We gingen op zoek naar een ander plekje voor de lunch en dat vonden we een beetje verder, uiteraard aan de oevers van de Semois. Nog een geluk bij een ongeluk: we hadden de dag voordien de ladderwandeling gemist. We keerden dus terug naar Rochehaut (zeker de volle 15 minuten terugrijden, zeg!) voor wat volgens veel mensen de meest iconische wandeling van de Ardennen is. De ladderwandeling begint officieel aan de kerk van Rochehaut, maar het eerste deel hebben we geskipt (vooral omdat we wisten dat het een zware tocht zou worden voor Elodies korte kinderbenen) en volgden de pijlen met nr. 43 (nummer van de te volgen route die aangeduid staat op rode plaatjes) tot waar we met de camper niet meer verder mochten.

We parkeerden veel dichter bij en dat hebben we ons niet beklaagd. Hieronder vind je beide adressen. Ik denk dat we zo toch +/- 2km van de route hebben afgeknibbeld en Elodies benen waren ons dankbaar. Vergis je niet; het is effectief een zware route met veel hoogteverschil. De kinderen benoemden de Ladderwandeling als ‘de gevaarlijkste, maar allerleukste wandeling die we ooit hebben gedaan’. Ik moet erbij vertellen dat we wel niet de meest fervente hikers zijn, dus don’t shoot 😊! Neem in ieder geval voldoende water mee en iets om onderweg te knabbelen. Aan de rand van het water of op een uitstekende rots is het leuk om even halt te houden. Wij deden over onze (ingekorte) route ongeveer 2u30, maar we hebben echt wel doorgewandeld. De laatste 500m waren er voor haar net te veel aan, maar die heeft ze dan op karakter en op de tonen van haar favoriete #likeme-liedjes flink uitgestapt.

Praktisch

Adres overnachting Vresse sur Semois: Hameau de Conrad s/n, Vresse sur Semois

Adres picknick-plek Bohan: Rue St Agathe, Vresse sur Semois - parkeren aan de Rue de Jolémont

Adres Pont de Claies: Rue du Pont de Claies, Vresse sur Semois

Adres ladderwandeling officieel vertrekpunt: Rue des Moissons, Rochehaut

Adres ladderwandeling waar wij zijn vertrokken: Kruispunt Chemin des Faloises en Voie de Remifontaine

Ook op campertrip?

Kortom: we kampeerden terwijl de bomen bladloos waren en de temperaturen te fris om van het échte buitenleven te genieten. We hebben besloten om het in de zomer nog eens te proberen, want zo’n campertrip was een schot in de roos van ons avonturenhart. We hebben voor deze trip samengewerkt met Goboony, een platform dat je kan vergelijken met Airbnb, maar dan voor campers. Je huurt van particulieren, maar je bent wel helemaal verzekerd en zij nemen, in geval van problemen, de verantwoordelijkheid om je zo snel mogelijk weer verder te helpen (God knows wat we hadden gedaan zonder hen, het eerste deel van onze trip verliep niet rimpelloos; als je nieuwsgierig bent, in de highlights op IG vind je het verhaal…) Je hoort het; onze robuuste vierwielige vriend heeft indruk gemaakt en heeft ons overtuigd een vervolg te breien aan ons eerste avontuur. Waar trekken we deze keer heen?